Szanowni pisarze i działacze sztuki!
Dzisiaj, kiedy naród koreański prowadzi świętą wojnę wyzwoleńczą przeciwko amerykańskim imperialistycznym agresorom, w obronie wolności i niepodległości Ojczyzny, na naszych pisarzach i działaczach sztuki spoczywają bardzo ważne zadania. Nasi pisarze i działacze sztuki, jako inżynierowie dusz ludzkich, powinni wyraziście ucieleśniać w swoich utworach wysoki patriotyzm, nieugiętego ducha bojowego naszego narodu, jego niezachwianą wiarę w ostateczne zwycięstwo, uczynić swoje utwory silnym orężem naszego walczącego narodu i potężną siłą zapalającą do ostatecznego zwycięstwa.
... Nasi pisarze i działacze sztuki powinni ukazać w swoich utworach uczucie szlachetnego patriotyzmu naszego narodu. Uczucie patriotyzmu rodzi się tylko z głębokiej wiedzy o przeszłości swojej Ojczyzny, z głębokiej znajomości najlepszych tradycji, kultury i obyczajów swojego narodu. Uczucie patriotyzmu - to nie jakieś abstrakcyjne pojęcie, lecz bezgraniczna miłość do ziemi, historii i kultury swojej Ojczyzny, wyraża się ono się także w przywiązaniu do swojej rodzinnej strony i ziomków, w miłości do rodziców, żony i dzieci. Patriotyzm żyje konkretnie i znajduje swój konkretny wyraz w uczuciach człowieka. Dlatego w swoich utworach pisarze i działacze sztuki nie powinni wyliczać abstrakcyjnych - monotonnych i suchych haseł, lecz konkretnie i głęboko odzwierciedlać szlachetne patriotyczne uczucia naszego narodu przez idee, uczucia i życie ludzi, którzy żyją w rzeczywistości...
... Następnie, pisarze i działacze sztuki powinni odtwarzać w swoich utworach bohaterstwo i nieugiętość naszej Armii Ludowej. Nasza Armia Ludowa, aczkolwiek młoda, nagromadziła jednak tak bogate doświadczenie bojowe, że nie można porównywać go z jej wiekiem. Pisarze i działacze sztuki powinni ukazać wzory naszych niezliczonych bohaterów, którzy wyszli z ludu. Jednakże są tacy ludzie, którzy starają się znaleźć niezwykłe przypadki, legendarnego i nadzwyczajnego człowieka pod pretekstem stworzenia wzoru bohatera. Z tego rodzaju pozycji twórczej nie można prawdziwie obrazować naszych bohaterów. Nasi bohaterowie - to wczorajsi robotnicy, chłopi, pracownicy umysłowi, uczący się i ich dzieci. Jeśli odzwierciedlić prawdziwe ich bogate uczucia i człowieczeństwo, ich szlachetne idee i przekonania, ich autentyczne, szczere czyny, to właśnie otrzyma się dzisiejszych bohaterów naszej Republiki.
Również tu należy brać za punkt wyjścia nie oderwane pojęcia, lecz konkretną rzeczywistość. Nie wolno zapomnieć, że abstrakcyjność w sztuce - to śmierć.
Niestety wśród naszych pisarzy można spotkać takich ludzi, którzy usiłują przedstawiać bohatera, nie znając jego oblicza i nie studiując go dokładnie, lecz tylko wysłuchawszy jego krótkiego życiorysu. Jest to nie tylko lekceważący stosunek do samego bohatera, lecz również niedopuszczalne znieważenie naszych czytelników.
Nasi pisarze nie powinni nigdy zapomnieć o tym, że ich utwory idą do rąk narodu. Powinni oni niewzruszenie pamiętać o tym, że naród czyta utwory literackie nie z nudów i nie z braku zajęcia, lecz po to, aby głębiej zrozumieć życie, uczyć się szlachetnego ducha prostych ludzi, z samozaparciem służących Ojczyźnie i narodowi, znaleźć wiarę w szczęśliwą przyszłość ludzkości.
Pisarze i działacze sztuki powinni odzwierciedlać niepokonaną przewagę naszego ustroju, niewyczerpaną siłę naszego narodu, jego zwartość i wysoką gotowość ideową, a jednocześnie wskazywać należycie zgubną słabą stronę i sytuację przeciwnika. Ważne jest przy tym pokazanie na wysokim poziomie artystycznym, że wojna, którą obecnie prowadzimy jest wojną sprawiedliwą, wojną w imię wolności i niepodległości Ojczyzny i szczęścia przyszłych pokoleń.
Jednocześnie nasi pisarze i działacze sztuki powinni swoimi utworami wywoływać płomienną nienawiść do wrogów. Powstaje tu kwestia, w jaki sposób przedstawić wroga. Nasi pisarze przedstawiają amerykańskich imperialistów - agresorów, jako podstępnych. Jest to bezwzględnie słuszne. Jednakże nie należy zapominać o tym, że imperialiści USA są nie tylko przebiegli, lecz także najbardziej okrutni i najbardziej nikczemni barbarzyńcy współczesnej epoki. W Korei amerykańscy imperialiści obnażyli całkowicie swoją odrażającą istotę. Amerykańscy rozbójnicy przekształcili nasze miasta i wsie w zgliszcza, mordują masowo nasz naród.
Pisarze i działacze sztuki powinni wiedzieć, że prawdziwym twórcą wielkiej sztuki jest zawsze naród. Nie ma dobrych utworów artystycznych, które nie cieszyłyby się miłością narodu i nie mogą być dobrymi utworami artystycznymi te, które są niezrozumiałe i nieocenione przez naród. Nasi pisarze i działacze sztuki powinni głęboko wnikać w życie narodu, studiować literaturę narodową, folklor, pieśni ludowe, szeroko wykorzystywać je w pracy twórczej. Jednakże nie wszystkie pieśni ludowe są dobre i nie wszystkie utwory folklorystyczne zasługują na wykorzystanie.
Powstaje tu kwestia, co i jak należy przejmować w dziedzictwie. Powinniśmy bezwarunkowo przejmować i rozwijać to, co prawdziwie ludowe, a usuwać to, co antynaukowe i wulgarne, z literatury i sztuki czasów minionych.
Wybrane przez Natalię Dudarenko